&ldquoYavaşlık&ldquoın kıssasından çıkan hisse şu: &ldquoYavaşlığın düzeyi anının yoğunluğuyla doğru orantılıdır hızın düzeyi unutmanın yoğunluğuyla doğru orantılıdır. Yavaşlık ile anımsama, hız ile unutma arasında gizli bir ilişki vardır. Bir şey anımsamak isteyen kimse yürüyüşünü yavaşlatır. Buna karşılık, az önce yaşadığı kötü bir olayı unutmaya çalışan insan elinde olmadan yürüyüşünü hızlandırır.&ldquo
&ldquoKundera, gerçek &rsquolibertin&rsquoliğin gücünü görüntünün zorba güçsüzlüğünün karşısına, Epikuros&rsquoun hazlarını otomobilin karşısına çıkartıyor.&ldquo
Jean-Pierre Tison, LIRE-
&ldquoVaroluşun dayanılabilir hafifliğinin savunusu. Diderot ile Gogol yüzümüze ayna tutuyorlar: Sanıldığı kadar çirkin değiliz...&ldquo
Alain Bosquet, MAGAZINE LITTERAIRE-
&ldquo&rsquoYavaşlık&rsquo, ciddi bir roman değil, bir şaka: Gevezeliğin can sıkıcı ciddiliğinde yitmekte olan hazzın gizini, haz aracılığıyla ve haz için yeniden bulmaya çalışan bir kitap. Don Kişot da bir şakaydı.&ldquo
Pierre Lepape, LE MONDE-
&ldquoMilan Kundera, &rsquoRoman Sanatı&rsquondan bu yana, kurmaca (fiction) ile denemeyi, deneyim ile imgelemi birleştiren bir roman biçimini ileri sürüyor. Ona göre roman sanatı bütün olanaklarını tüketmiş değil, keşfedilmeyi bekleyen daha bir yığın yol var.&ldquo
Antoine de Gaudemar, LIBERATION-
(Arka Kapak)