19. yüzyılda Ruslarla ve Yunanlarla savaşan Osmanlı Devleti, doğudan ve batıdan gelerek ülkesine sığınan Türk ve Müslüman grupları iskan etmenin telaşıma düşmüştü. Kırım&rsquodan, Kafkaslar&rsquodani Balkanlar&rsquodan gelen kitlelerin yerleşimi, iaşesi ve uzun vadede karşılaşacakları güçlükleri tesbit etmek ve bu konuda gerekli tedbirleri almak için merkezi İstanbul&rsquoda olmak üzere ülkenin her tarafında &ldquoİskan-ı Muhacirin Komisyonları&ldquo açıldı.
İttihat ve Terakki Cemiyeti, bu komisyonlara işlerlik kazandırma ve faaliyet alanını genişletme teşebbüsünde bulundu. 1914 yılında iskan-ı muhacirin komisyonlarının bağlı olduğu İstanbul&rsquodaki müdürlüğün adı &ldquoAşair ve Muhacirin Müdüriyet-i&ldquo olarak değiştirildi. Böylece müdürlük farklı bir kimlik kazandı. Bu yeni oluşuma bağlı olarak faaliyetleri ve ilgilendiği alanlar farklı bir mahiyet aldı. İlk dönemlerinde yalnızca göçmenlere ait bir teşkilatmış gibi görünen müdürlük, bu aşiretler ile de ilgilenmeye başladı. Müdüriyete bağlı olarak &ldquoİskan, hey&rsquoet fenniye, sevkiyat ve aşair şubeleri&ldquo teşkil edildi. Ülkede göçmenler, aşiretler, iskan politikaları hakkında raporlar ve tetkik eserler yayımlayan müdüriyet, yerli araştırmacılar yanında batılı bilim adamlarından da yararlandı. &ldquoİskan-ı Muhacirin&ldquo, &ldquoTürkmen Aşiretleri&ldquo gibi çalışmalar bunlardan bir kısmıdır.
(Arka Kapak)