1. Dünya Savaşı ve işgal, milli mücadele yıllarının kapitalist-emperyalist baskıyı gerilettiği, halkların silahlı olduğu, Bolşevik Devrimi’nin patladığı, anti-sömürgeci dalganın yükseldiği, batıda ve doğuda işçi sınıfı ve köylülüğün ayağa Kalktığı koşullarda Mustafa Kemal cüret, cesaret ve gerçek bir kurmay onuru ile apoletlerini söküyordu. Sonuç belirsizdi. Hemen tutuklanabilirdi. Dönemin “reel“ koşullarına değil, tarihe karşı sorumluluk duydu. Seçimini açıkça yaptı. Bu andan sonra, bölge halklarının birliğini temel güç kaynağı sayan bir siyasete açıldı.
Türk-Kürt-Arap birliğinin önemini kavradı. İslami birikimin anti-sömürgeci bir mücadelede, stratejik düzeyde bile olsa nasıl bir güç kaynağı olacağını siyasi pratik ve diplomasiyle ortaya koydu. Bolşevik Devrimi’nin yarattığı altüst edici dalgayı, yararcı bir biçimde de olsa halkçılık programına içermeye çalıştı. Birlik şiarını yüksek tuttu. Ancak temsil ettiği birikimin tasfiyesi misyonu kendisine verildi. Bu ölçüde büyük bir siyasi birikimin dinamikleri, Ortadoğu’ya emperyalizmin vereceği biçim ve Sovyetler’in yaydığı etkilerin sınırlandırılması zorunluluğu ile çelişiyordu.
(Tanıtım Yazısından)

Diğer Kredi Kartları : 35,00 Peşin(Tek Çekim)