Tarihî seyri içinde tasavvufun şekillenmesine katkıda bulunan, gerek tasavvuf sahasında yetiştirdiği büyük sûfîler, gerekse bu alanda kaleme alınan eserleriyle temayüz eden tarîkatlerden birisi de hiç şüphesiz Kübrevîliktir. Şeyh Necmeddîn-i Dâye de işte bu büyük Kübrevî gelenek içinde yetişmiş önemli sûfilerden birisidir. O, Şeyh-i Ekber Muhyiddîn İbnü'l-Arabî, Mevlânâ Celâleddîn, Sadreddîn-i Konevî, Fahreddîn-i Irâkî ve Evhâdüddîn Kirmânî gibi Anadolu'yu mayalayan büyük mutasavvıflardan birisi olmanın yanında, en önemli eseri sayılan Mirsâdü'l-İbâd mine'l-Mebde' ile'l-Meâd'ı da yine bu topraklarda, Sivas'ta tamamlamış, eserini dönemin Selçuklu sultanına takdim etmiştir. Yazıldığı ilk dönemlerden itibaren büyük bir teveccüh gören ve zamanla tasavvufun klasik eserlerinden birisi hâline gelen bu eser gerek nazarî gerekse amelî açıdan tasavvuf kültürünü anlamak adına oldukça önemli bir kaynaktır. Bu yüzden erken denebilecek bir dönemden itibaren günümüze gelinceye kadar Arapça, Çince ve İngilizce gibi değişik dillere tercüme edilmiştir. Halil Baltacı'nın özenle hazırladığı bu tercümeyle Anadolu'da yazılmış ve bu toprakların kültürünü şekillendirmiş klasik metinlerden biri olan Mirsâdü'l-İbâd Türkçede ilk defa günyüzüne çıkmaktadır.