&ldquoXX. yüzyılın Savaş ve Barış&rsquoı&ldquo diye tanımlanarak Tolstoy&rsquola kıyaslanan Yaşam ve Yazgı romanının yazarı Vasili Grossman, büyük bir edebiyat adamı olmanın yanı sıra, savaş muhabiri sıfatını da taşır.
İkinci Dünya Savaşı&rsquonın en acımasız günlerinde Donetsk&rsquote, Stalingrad&rsquoda, Kursk&rsquota Almanlarla savaşan Kızıl Ordu saflarında Krasnaya Zvezda (Kızıl Yıldız) gazetesinin cephe muhabiri olarak görev yaptı, 1941-1945 arası Avrupa&rsquonın doğusunda yaşanan büyük savaşın en yakın tanığı oldu.
Cephede bin günden uzun süre kalan Grossman, olağanüstü bir röportaj tekniğiyle kısa dinlenme sürelerinde siper gerisine çekilen askerlerle konuşuyordu çünkü resmî açıklamaların tersine askerlerin akıllarındaki her şeyi açık seçik anlattıklarına inanıyordu. Bu yüzden gözlemlerinin keskinliği ve insancıl yaklaşımı, yazar ve tarihçiler için paha biçilmez bir değer taşıyor.
&ldquoİkinci Dünya Savaşı&ldquo, &ldquoStalingrad: Ölümcül Kuşatma: 1942-1943&ldquo, &ldquoBerlin&rsquoin Düşüşü 1945&ldquo, &ldquoD-Day: Normandiya Çıkarması&ldquo, &ldquoGirit: Savaş ve Direniş&ldquo, &ldquoKurtuluştan Sonra Paris 1944-1949&ldquo gibi kitaplarıyla bilinen, İkinci Dünya Savaşı uzanan İngiliz tarihçi ve yazar Antony Beevor&rsquoın yayına hazırladığı bu kitap, hem Grossman&rsquoın savaş defterlerine, hem de Rus Devlet Edebiyat ve Sanat Arşivi&rsquonde bulunan makalelerine dayanıyor.
Doğu Cephesi&rsquonin gelmiş geçmiş en iyi tanıklığı, Grossman&rsquoın, &ldquoBence 1941 yazının bütün o sıkıntılarını hiç yaşamamış olanlar, asla zaferin mutluluğunu tam olarak yaşayamayacaklar&ldquo sözleriyle betimlenebilir.