Türkiye&rsquode 1980&rsquoli yıllarda başlayıp, 1990&rsquolı yıllarda çeşitlenen ve yaygınlığı artan, 2000&rsquoli yıllarda ise rafineleşen tüketim kültürü. Ve onunla birlikte gelişip, büyüyen reklamcılık sektörü.
Neo-liberal politikalarla hayata geçen ticari medya. Neo-liberal politikalarla akışkanlaşan sermaye ve mallar/hizmetler. Ve ulus aşırı şirketlerde çalışan ve tüketim nesnelerine, hem sahip olan hem de onları yaygınlaştıran yeni orta sınıf. Reklam metinlerinde ürün ve hizmet tanıtımlarının, imajlar ve göstergelerin gerisinde kalması. 28 Şubat Süreci&rsquonde bir bankanın, gerçekleştirdiği şirket evlenmesini kamuoyuna bir İstiklal Savaşı gazisinin ağzından duyurması: &ldquoGün Birlik Günü&ldquo. Ya da aynı dönemde bir gömlek markasının, &ldquoAta&rsquomızla da Yaka&rsquomızla da Gurur Duyuyoruz&ldquo diye seslenmesi...
Baudrillard&rsquoın savunduğu gibi göstergeler ve imajları postmodern dönemde tüketiyorsak, 1930&rsquolardaki reklam metinlerinde neden Türklük vurgusu yapılmaktadır? Diğer bir deyişle, reklam metinlerinin özellikleri nelerdir? Salt ürün/hizmet tanıtan metinler midir? Kültürel metinler midir? İdeolojik metinler midir? Ya da reklamcılık salt ekonomik bir sektör müdür? Ya da bunların tümü müdür? Reklam metinlerinin ve reklamcılık sektörünün tarihselliği var mıdır? İşte Reklam Kültür Toplum&rsquodaki konular, bu sorulardan hareketle seçilmiştir.
(Tanıtım Bülteninden)