Rennaissance ruhu içinde prenslere tavsiyeler şeklinde regimine principum adı verilen birçok kitap yayımlanmıştır ancak belki de hiçbiri Machiavelli&rsquonin Prens&rsquoi kadar sarsıcı etki yaratmamıştır. Hemen her dönem kitap üzerine yoğun tartışmalar yaşanmış, Machiavelli&rsquonin Prens&rsquote tarif ettiği ahlaki kayıtsızlık, hiç haketmediği halde kötü bir etiket gibi üzerine yapışarak günümüze kadar gelmiştir. Machiavelli&rsquonin, kimi zaman tiranlığın destekçisi olduğu yönündeki düşüncelerin hedefi olması da düşündürücüdür.
Machiavelli&rsquonin Prens&rsquoi yoğunlaşmış bir cumhuriyet idesidir bir ayağı doğada, bir ayağı toplumda duran devletin kendisidir. Halkının özgürlüğüne bağlı olduğu oranda özgürdür ama halka borcu olmadığı halde ortak iyiyi amaçlaması onun erdeminden kaynaklanır. Prens, bir tiran değildir sahip olduğu Virtù ona iktidarın yolunu açar, düzenlediği yasalarla ülkesinin özgürlüğünü sağlar bu sayede kazandığı ihtişam, halkının ihtişamı olur. O, ya bir ülkenin ilk kurucusu olarak doğru yasalarla özgürlüğün kalıcı temellerini atan kurtarıcıdır ya da çöküntü içindeki toplumun karmaşık siyasal ilişkileri içinden kendi iktidar yolunu açan reformcudur.
Her iki durumda da elindeki temel güç, Talih&rsquoi baştan çıkaracak olan Virtù&rsquosudur.
Çevirisi, Allan Gilbert&rsquoin İngilizce metni üzerinden yapılan ve Gilbert&rsquoin dipnotlarıyla zenginleşen Prens, kitabı tamamlayıcı nitelikteki &ldquoPiyade İçin Bir Gereklilik&ldquo ve &ldquoBir Pastoral: İdeal Hükümdar&ldquo metinlerini de içermektedir.
(Arka Kapak)