Fatih Özgüven kitapta yer alan öyküleri için şunları söylüyor: Ailede Avrupa&rsquoda, küçük bir çocukken sevdiğim, daha sonra kendim olmaya çalışırken, olmak istediğim şeye uymadığı için hafifçe utandığım, sonra yeniden sevdiğim biriyle sokaklarda dolaşıyoruz./ Bahçedeki Canavar&rsquoda olup bitenleri bana başkaları anlattı. Önce güldüm. Sonra uzun uzun düşündüm. Orada olmadığıma sevindim. Sonra keşke orada olsaydım, dedim./ Akşamüstü Oldu mu, tatil yerleri hüzünlü olur. İnsan yanındaki ecnebi arkadaşa derin konulardan bahsetmek isteyebilir./ Beyoğlu evimizse, Amapola da işte o eve dair bir hikâye./ Bir Sarışın Melek&rsquote, Esma kötü bir şey diliyor bazen dileğini geri almak için çok geçtir./ İnsanlara bakıp hikâyeler uydururuz. Üstelik Dilbilgisi&rsquondekiler ayrı dillerden konuşuyorlardı./ Eski Moda Bir Hikâye&rsquonin kahramanı Avrupa&rsquoda bir Türk playboyu olabilecek bütün özelliklere sahipti. Ama tam öyle olmadı./ Gizli Nağme büyük bir hikâyeciye armağan... Olaylar Serkldoryan yerine Babylon&rsquoda başlıyor. Fark etmez./ Kemal, kapılarına vardığı Hayalet Şehir&rsquode Batı ile Doğu&rsquoyu birleştiren büyük bir tez yazmak istediğini anlatacaktı. Acaba yazdı mı?/ İki Kişili Hikâye&rsquodeki iki arkadaş metroda karşılaşıyorlar. Ama aslında daha önce de karşılaşmışlar./ Mitfahren&rsquode genç bir adam yanında siyah deri taklidi bavullarıyla bir yabancının arabasına binip bir şehirden ötekine gidiyor. Orada özel bir işi var./ Paris&rsquote Bir Apartman&rsquoda birkaç hayalet birden oturuyor. Bir insan, bir memleket, bir çocukluk.../ Ateşim vardı, biraz. Ajda, beni Regal Dönemi&rsquoyle yatakta yakaladı. Bilmece Bildirmece. Çözüldü Düşününce.
(Tanıtım Yazısından)