Kalemimin ucuna Montaigne&rsquonin gölgesi düştü, diyor Feridun Andaç. Aslında o on altı yaşın okuru olarak kendi ilkgençliğini, yıllar sonra gittiği Bordeaux kentini (Perigord Şatosu&rsquonu), bir büyük &ldquousta&ldquonın deneme anlayışını ya da açıkçası &ldquodeneme&ldquoyi anlatmakta. Belki de, olanca yalınlığı içinde yazma serüvenini. Bitmeyen/kolay kolay da bitmeyecek olan okuma yolculuğunu. Sonunda da, deneme yoluyla çağının içinden &ldquoyarın&ldquoa bakışını. Yazarın uzak geçmişte Montaigne çerçevesinde okudukları, gerçekte bir dizi deneme değil sanki bir tür &ldquoyol haritası&ldquo olmuş. Onu Erzurum&rsquodan alıp Atlantik kıyısındaki Bordeaux&rsquoya kadar götürmüş. Yani başlayan, öte yandan da hiç bitmeyecek görünen bir uzun yolculuğa! Andaç, yol boyu günce tutmuş. Kendi öyküsünü yükseltmiş taş taş, o Bordeaux anıları üstüne. Edward Said örneğinde olduğu gibi. Böylece, Ataç&rsquoın sözüne uymuş: &ldquoGerçek denemeci, okuruna açılabilen kişi.&ldquo Dolayısıyla, nasıl Montaigne kendisini kitabının konusu saymışsa, Feridun Andaç da benzer biçimde kendisini bu kitabın bire bir ölçekteki ana konusu yapmış.
-Uğur Kökden-
Feridun Andaç, &ldquoDeneme Zamanı&ldquo adını verdiği üçlemin ilkinde Montaigne&rsquole başlayan süren deneme yolculuğunu onun yaşamı/yapıtı ekseninde ele alıp yansıtıyor. Dizinin yayımlanacak diğer iki kitabı ise Elias Canetti ve Italo Calvino ile süren bir okuma yolculuğunu içermektedir.
(Tanıtım Bülteninden)