Birbirimizi ne zaman anlamaya başlarız? Ne zaman birbirimizi dinlemeye başlarız? Ne zaman bağışlayıcı oluruz ve bundan da önce, kimi neden bağışlamamız gerektiği noktasında mantık kullanmayı öğreniriz? Ne zaman duygu ve mantık dengesini kurarız? Sözde duygusallıktan ne zaman kurtulup dengeli tavırlar sergilemeyi öğreniriz bilemiyorum... Kısacası dengeli olmayı öğrendiğimiz gün, gerçek insan olma yolunca emin bir adım atmış olacağız...
Su içmekten aciz olan fakat acziyetini, mahkumiyetini viski bardağı ve zilli kahkalarıyla gizlemeyi bilen akıllı akılsız, yalancı yalnız insan!
İnsanı insan yapan ne varsa, salyalarıyla savuran zavallı yalancı yalnız insan!
İnşallah bir gün, karaya çıkarsın, tökezlersin, yere kapaklanırsın ve kendini bulursun yalancı insan!
Kafanı çarpmadıkça insan olacağın yok senin yalancı yalnız insan!
Kusurlu bir hayatta, kusursuz bir ruha sahip olmuş insanlar hiç denilen o uçsuz bucaksız alemde yol alırken, düşünmekten ve ölmekten korkanlara inat tıpkı bir ölü sessizliğinde ve hareketsizliğinde hayat ve insanlara tebessüm ederler.
Onlar hiç’i sever... Hiç’te onları... Gürleyip yağmayan bulut gibidir onlar. Gözlerinde donmuş bir damla yaşla ilerleyen hiç sevdalıları...
Bir gün içinizdeki o koca dünyayı paylaşmak isterseniz eğer, şimdiden dua yolculuğuna çıkın. Çıkın ki, hiç’e olan mahkumiyetiniz son bulsun.
(Arka Kapak)

Diğer Kredi Kartları : 9,50 Peşin(Tek Çekim)