Yıllarca gizli tutulmuş, sansüre uğramış bir kadın, bir aşk
"İnessa, Lenin'le 1910'da Paris'te tanışır. Lenin, 1905 yenilgisi sonrası, karısı Nadya ve birçok Bolşevikle birlikte Paris'tedir. Avenue d'Orléans'da, bira, nar şurubu ve soda içtikleri bir café'nin üst katında toplanmaktadırlar. Lenin'in, her zamankinden daha ciddi bir muhalefetle karşılaştığı günlerdir. Proletari gazetesi kapanmıştır.
Yeniden örgütlenmek gerekmektedir.
Güzle birlikte, kumral, yeşil gözlü İnessa gelir aralarına. Dört kez hapse girip çıkmış, Kuzey Kutbu'na yakın bir kasabaya sürülmüş, oradan kaçıp Paris'e atmıştır kapağı. Bir yıl önce de, tüberküloza yakalanan Volodya, kollarında ölmüştür. Dört dili anadili gibi konuşan, örgütleme konusunda yetenekli İnessa, ilâç gibi gelir Lenin'e. Lenin kırkında, İnessa otuz altısındadır.
Ortak bir erek uğrundaki birliktelik, zamanla derin, ama buğulu bir aşka dönüşür. Bu aşk, tıpkı devrim gibi, inişli çıkışlı, acılı bir yol izleyecek ama İnessa, Lenin'in örgüt çalışmalarında en yakınındaki, en güvendiği kişilerden biri olacak "Lenin'in teğmeni" diye nam salıp devrimin en güçlü kadınlarından biri olup çıkacak İç Savaş boyunca inanılmaz özverilerde bulunacaktır. Ta ki, ülkenin zor koşullarında, önce zatürreeye, ardından koleraya yakalanıp, bir kasaba hastanesinde can verinceye değin.
Gerçi her ölüm erkendir, ama erken ölümler trajiktir gözüpek, dünyaya meydan okuyan âşık olmaya cesaret eden insanların erken ölümleri ise bana hep daha da trajik gelmiştir. Ama, Sovyetler Birliği'nde resmî çevrelerin, devrime böylesine hizmet vermiş bir kadının hayat öyküsüne, Lenin'in "imajını sarsmamak" gerekçesiyle sansür getirmiş olmalarında, sanırım Sovyet sosyalizminin trajedisi yatmaktadır."
Celal Üster-
(Tanıtım Bülteninden)

Diğer Kredi Kartları : 18,00 Peşin(Tek Çekim)